Nike laat naaisters in de steek

”Nike had een nettowinst van 1.3 miljard euro in het eerste kwartaal van 2021. Kledingarbeiders die Nike kleding produceerden, maakten aanspraak  op vierhonderd, vijfhonderd euro per persoon. Voor Nike een habbekrats.”

 

Jarenlang maakten de kledingarbeiders van de Violet Apparel fabriek in Phnom Penh kleding voor Nike en andere merken. Maar in juli 2020 sloot de fabriek van de ene op de andere dag, vanwege de door corona en lockdowns scherp gedaalde vraag naar kleding. Meer dan 1200 kledingarbeiders, voor het overgrote deel vrouwen, kwamen ineens zonder werk en inkomen te zitten. De arbeiders eisen dat hun achterstallige lonen, en de ontslagvergoeding waar ze recht op hebben, worden uitbetaald. Tot nog toe nemen Nike en het Engelse Matalan (een ander merk waarvoor de fabriek produceerde) geen enkele verantwoordelijkheid, ondanks de intussen alweer flink aangetrokken winsten van de kledingmerken.

 

Ontslagvergoeding

“Ik raakte alles wat ik voor mogelijk had gehouden kwijt,” vertelt Ong Chanthoeun, die 17 jaar in de fabriek werkte. “Het is moeilijk om de school voor mijn kind te betalen, of medische zorg voor mijn familie”. Ong is vakbondsleider en vertegenwoordigt de ontslagen kledingarbeiders. Volgens de wet moeten werkgevers bij ontslag een opzegtermijn hanteren. Iemand als Ong, die al meer dan tien jaar met een vast contract voor Violet Apparel werkte, heeft recht op een opzegtermijn van drie maanden, en recht op een ontslagvergoeding van drie maanden loon.

 

Nike

De vergoeding die Violet Apparel de kledingarbeiders na de sluiting aanbood was te laag volgens de arbeidswet van Cambodja. Nu hun werkgever de achterstallige bedragen weigerde te betalen, wendden de kledingarbeiders zich tot de afnemers van de fabriek, om het resterende bedrag te voldoen. Tot nu toe zonder resultaat.

Het contrast is schrijnend: aan de ene kant heb je Nike dat een nettowinst van 1.3 miljard euro maakte in het eerste kwartaal van 2021. En aan de andere kant staan de kledingarbeiders die bijdroegen aan de aandeelhouderswinsten van het bedrijf maar aanspraak maken op zo’n 315.000 euro aan compensatie voor de onbetaalde lonen en ontslagvergoedingen en zo’n 960.000 euro aan schadevergoeding. Dat is slechts vierhonderd, vijfhonderd euro per persoon. Voor Nike een habbekrats.

Nike stelt dat het geen actie onderneemt omdat ze sinds 2006 geen zaken meer zouden doen met Violet Apparel. Maar de kledingarbeiders tonen met foto’s en documenten overtuigend aan dat Nike’s bewering onjuist is.

Violet Apparel is een van de vele dochterondernemingen van het Maleisische bedrijf Ramatex. Het staat buiten kijf dat Nike van tenminste vijftien andere Ramatex fabrieken afneemt. Volgens internationale richtlijnen voor verantwoord ondernemen, moeten bedrijven ervoor zorgen dat werknemers in hun toeleveringsketens toegang hebben tot gerechtigheid en compensatie. Nike en de andere inkopende bedrijven moeten zich hier ook aan houden en hebben een duidelijke verantwoordelijkheid voor de 1200 kledingarbeiders van Violet Apparel. Tegen Nike zeggen we, neem het voortouw en just do it!

 

Pay Your Workers

Organisaties uit het Schone Kleren Campagne (SKC) netwerk stuurden brieven naar Nike en Matalan en andere inkopende bedrijven van Ramatex. In verschillende landen, zoals in de VS, Canada België en in Nederland, werden acties georganiseerd en was er media-aandacht voor de kwestie. De Pay Your Workers-coalitie publiceerde de zaak op de website en startte een petitie op Internationale Vrouwendag 2022. SKC besteedde aandacht aan de zaak in deze video voor de Pay Your Workers campagne.

Jij kunt meehelpen deze zaak op te lossen! Al in minder dan 20 seconden kan jij de kledingarbeiders steunen. Stuur hieronder een bericht aan Nike en Matalan!

Wil je andere cases supporten? Kijk op https://www.payyourworkers.org/action en teken de petitie!

#PayYourWorkers   #PayUp  #RespectLabourRights

 

 

Cambodja

In de Cambodjaanse kledingfabrieken werken zo’n 800.000 mensen, voornamelijk vrouwen,  tegen een minimumloon van 170 euro per maand. Dat is slechts een derde van het leefbaar loon in Cambodja, wat op 557 euro per maand wordt geschat. Vaak werken kledingarbeiders tussen de acht en tien uur per dag, zes dagen per week. In april 2021 waren er zo’n vijfhonderd fabrieken gesloten door de corona-pandemie. Honderdduizenden naaisters waren hiervan de dupe. Volgens voorzichtige schattingen van het SKC-netwerk en Cambodjaanse vakbonden verloren kledingarbeiders hierdoor bijna 350 miljoen euro aan inkomsten.